loading...
ما دو نفر
ما دو نفر بازدید : 22 پنجشنبه 25 تیر 1394 نظرات (0)

Beautiful bouquet moving.www.shabhayetanhayi (2)

.

22bahman (7)به قول یکی از اولیای خدا22bahman (7)

مشکل و سختی که به ما میرسه … دو علت داره

22bahman (7)یا نتیجه عملکردمونه …22bahman (7)

 

مثلا کسی که بد رانندگی کنه … با تصادف نتیجه اش رو می بینه

یا کسی که در طول سال درس نخونده …

 

 

شب امتحان تا صبح بروی خودش فشار میاره

و بیدار میمونه تا موفق بشه…

 

 

این نتیجه عملکرد خودشه ..

 

نتیجه کم کاری یا اشتباهاته فرده که دچار مشکل میشه

22bahman (7)اما علت دوم ممکنه برای رشدمون باشه22bahman (7)

برای رشد کردن باید انسان تو سختی قرار بگیره

همونطور که یک دونه گندم تا تو دل سخت وتاریک خاک قرار نگیره

 

 

جوانه نمی زنه و رشد نمیکنه

همونطور که اگر بخوای عصاره یک میوه رو بگیری

 

باید فشار بدی تا خالصش از ناخالصی و تفاله جدا بشه

این جام بلاها فرصتیه برای رشد و بالا رفتن ….

22bahman (7)البته یک عده هم با ناشکری فرصت رو از دست میدن22bahman (7)

به جای اینکه این موقعیت رشد کردن

 

که براشون پیش اومده رو شکرکنند

 

 

به این و اون زمین و اسمون بد و بیراه می گند

Beautiful bouquet moving.www.shabhayetanhayi (2)

life

Beautiful bouquet moving.www.shabhayetanhayi (2)
22bahman (7)یادمون باشه همه اینها لطف خداست22bahman (7)

هم سختیهایی که برای رشدمونه …. لطف خداست

هم سختیهایی که به خاطر عملکردمونه

 

 

چرا که باعث میشه دوباره تکرار نکنیمش

 

و عقوبتش اون دنیا ازمون برداشته بشه

 

22bahman (7)پس قـدر سختی های زندگی را بدانیم و عبرتـــــ بگیریم22bahman (7)

Beautiful bouquet moving.www.shabhayetanhayi (2)

 

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
تبلیغات فیس نما
درباره ما
Profile Pic
الهی! در شگفتم از آنکه کوه را می شکافد تا به معدن جواهر دست یابد، ولی خویش را نمی کاود تا به مخزن حقائق برسد سپاس خدایی را که بسیار مهربان و بسیار بخشاینده و نزدیکترین کس به من حتی از خودم است خدایا، حکمت قدم هایی را که برایم برمیداری بر من آشکار کن، تا درهایی را که بسویم می گشایی، ندانسته نبندم، و درهایی که به رویم میبندی، به اصرار نگشایم ما دو نفر اولین مخاطب نوشته هایمان هستیم و آمده ایم تا در میان همه دویدن ها و روزمرگی های زندگی، این وبلاگ پناهمان باشد و در سایه آن کمی درنگ، کمی تامل و کمی سکوت کنیم چرا که معتقدیم گاهی یک تلنگر کافیست و امیدواریم که خویش را در خویش زندانی نکنیم و پرواز را یاد بگیرم قبلا از آن که به اجبار پروازمان دهند... ........................................................................ تنـهایـی شـایـد یـک راه باشـهـ بارالها.. فانوس سرنوشت را در مسیرم.... همواره روشن نگه دار.... که بی نور ایمانت ..... من در تاریکی و در ماندگیم..
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    پیوندهای روزانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 59
  • کل نظرات : 1
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 15
  • آی پی دیروز : 2
  • بازدید امروز : 27
  • باردید دیروز : 3
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 30
  • بازدید ماه : 39
  • بازدید سال : 429
  • بازدید کلی : 11,289